Vakantie met mijn ouders & School is weer begonnen

Hallo allemaal!

Jaja, daar zijn we weer! Het is nu vijf weken geleden sinds ik geüpdate heb, dus weer tijd voor een overzichtje!

De dag van mijn laatste reisverslag (8 maart) stapten mijn ouders in Schiphol op het vliegtuig naar Japan. Ik ging ze de volgende ochtend (voor mij) ophalen, wat was het fijn ze weer te zien! Het enige mindere was, was dat hun grote reiskoffer de overstap op Rome niet had gehaald. Blijkbaar had de vliegtuigmaatschappij de overstap te kort geboekt (mijn ouders van in de 50 moesten letterlijk rennend het vliegveld van Rome over om het andere vliegtuig te halen, dat had ik wel willen zien! xD), dus werd die later nabezorgd. Hieronder volgt een verslag van onze vakantie, en daarna nog wat kleine puntjes uit mijn leven hier.

Mijn ouders kwamen me voor 3 weken opzoeken, en we hebben samen rondgereisd door Japan. De eerste dag hadden we regen, geen paraplus, en het contact met het ryokan (Japanse-stijl hotelletje/b&b) waar ze verbleven verliep eerst ook wat stroef. Dat, gecombineerd met de missende koffers (waar de eerste dag nog niet duidelijk van was of en wanneer die nageleverd zouden worden) zorgde voor even een wat minder begin, maar dat kwam al gauw goed!

De mevrouw van de ryokan, Keiko heet ze, is een schat van een vrouw, en ik mocht er uit het niets ook gratis bij (eigen kamer). Dat heb ik vanaf de tweede nacht ook gedaan: gezellig maar ook handig, want in die eerste week in Kyoto vielen wij drieën om de beurt om met een 24-uurs buikgriepje. Wel zo fijn als je ouders/oudste dochter je een knuffel kunnen geven en/of voor je kunnen zorgen met thee, een pannetje en later ook nog wat toast, als je net lange tijd rond de wc hebt doorgebracht... ;)

Die eerste week zaten we dus samen in Kyoto. We zijn een aantal Imperial Villa's langsgeweest, wat tempels, het Kasteel Nijo etc. We wilden nog naar Nara, maar dat viel dus in het water vanwege de griepjes. In plaats daarvan zijn pap en ik toen even langs het filosofenpaadje gelopen. Dat was op dat moment nog niet zo heel speciaal, maar later in het jaar (de afgelopen twee weken ongeveer) bloeien de sakura (kersenbloesem)bomen daar heel mooi, en is het er zo druk dat je over de mensen heen kan lopen.

Vervolgens trokken we door naar Hiroshima, en hebben daar het kasteel en de oorlogsmonumenten bekeken. Vanuit Hiroshima maakten we een dagtripje naar Iwakuni (en het kasteel daar), en ook een dagtripje nar Miyajima. Het hotel in Hiroshima was echt *enorm* groot voor een belachelijk lage prijs, omdat papa het op tijd geboekt had. Daar zat echter helemaal niets bij in, en alles wat qua eten beschikbaar was in het hotel was dan weer bijzonder duur (jaja, dat krijg je ervan). Maar het was een leuke ervaring ;)

Vervolgens door naar Nagasaki. Daar, behalve monumenten ook het oorlogsmuseum bekeken. Heel indrukwekkend opgezet, goed gedaan. Alle aspecten van de oorlog werden (goed) toegelicht, zeker een aanrader! In Nagasaki vond ik ook een leuke theepot met kopjes, zomaar op straat :p Met een bordje erbij 'neem gratis mee', dus dat deed ik toen ook! Japanse theepotten hebben hun handvat aan de zijkant, dus 90 graden ten opzichte van de tuit, heel schattig. Dat betekende wel dat ik die theepot nog anderhalve week heb meegesleept, steeds heel voorzichtig zijnd dat ik hem nergens tegenaan stuk sloeg.

In Nagasaki gingen we eten in een eettent (voor de Japanologen onder ons: izakaya) die ons werd aangeraden op de toeristenkaart die we bij het station kregen. Dat was het plan althans... Enigszins moe van een semi-lange dag liepen we rond 7 uur door de stad te zoeken waar die toko nou precies zat. Toen we er aankwamen en de deur open deden, deelde de eigenaresse ons mede dat ze helaas de hele avond al vol zat, oeps! Wij weer naar buiten, lopen naar het einde van de straat, en staan ons daar te bedenken wat we nu dan willen gaan doen; er waren namelijk niet veel andere eettentjes in de buurt, hmmm.

Maar toen! De eigenaresse roept ons terug! Het was ondertussen 19:15 en haar afspraak van 7 uur was nog niet komen opdagen. Of we toch niet even wilde komen zitten en wachten? Nou, zeker! Blijkbaar is deze tent zo populair dat je normaal 3 weken van tevoren moet reserveren. Hadden wij even geluk! En daar bleef het niet bij... We zaten op een kleine verhoging, en naast ons zaten drie mannen nabe te eten (zeer kort-door-de-bocht-omschrijving: een grote pan met heet water/soep, en daar verschillende dingen in koken). We raakten met hen (ze heten Yukio, Tooru en Hidekuni) aan de praat (dat gaat makkelijker als je ook daadwerkelijk wat Japans praat; zij leken het in ieder geval zeer te waarderen). Ze boden ons wat van hun eten aan, dat bleek fugu te zijn. Kogelvis! Spannend, maar voor je het wist had je het op, en was het best lekker! Ze bleven maar eten, en ook sake, onze kant op schuiven, vooral Yukio-san, die naast mij zat. Wij probeerden wat terug te geven, maar meer dan een paar glaasjes sake kregen we ze niet te drinken. Dat samen proosten was dan wel weer leuk :) Maar nu de grote verrassing van de avond: de mannen gingen eerder weg dan wij. Wij zagen ze aanstalten maken om weg te gaan, dus zeiden we beleefd gedag etc. Ondertussen kwam de mevrouw van de izakaya achter me langs gelopen, tikte me op mijn schouder en deelde mij plotsklaps mede dat die andere groep (als in, Yukio-san) ook onze rekening hadden betaald! :O Natuurlijk waren wij zeer verrast, en hebben we ze heel hartelijk bedankt. We probeerden we nog te achterhalen waar Yukio-san werkte/gewerkt had/woonde oid, zodat we een bedankkaartje of zo konden sturen, maar dat liep op niets uit. Hoe dan ook, we waren zeer blij-verrast en ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Bedankt, Yukio-san en vrienden!

Vanuit Nagasaki gingen we door naar Beppu, bekend om zijn onsen (hot springs, hete baden). We hebben er 6 'Baden van de Hel' bekeken, sommige mooier dan anderen (aan de leefstijl van de dieren daar valt nog het een en ander aan te passen...), maar wel indrukwekkend. Bij ons hotel was een eigen onsen ipv douches op de kamer, dus daar zijn we ook nog in geweest. Leuk trouwens om dat hotel nog te vinden 's avonds, toen alle taxi's weg waren. Gelukkig heb je hier nog veel muntjestelefoons staan bij de stations, dus één belletje (en wat bidden) en toen lukte het toch!

Daarna gingen we naar Mount Aso (hihi, moest mezelf de hele tijd inhouden om niet constant aan het grinniken te zijn!), de enige nog actieve vulkaan in Japan. Hij is zelfs zo actief dat je al maanden de krater niet in mag (goh..), en er komen constant aswolken uit waar ik wel een beetje zenuwachtig van werd...

Daarna door naar Kumamoto. Ook daar weer een kasteel bekeken, en de tuinen eromheen. In Kumamoto (en ook andere steden) zijn we langs verschillende Book Off-winkels geweest. Book Off is een keten van tweedehands boeken, en ik ben een bepaalde manga-serie aan het sparen waar ze overal maar enkele delen van hebben (Azumi, voro wie het kent). 's Avonds weer naar een kleine izakaya (beetje vreemde sfeer. Mama was overtuigd dat ze een goktent achterin verstopten). We openen de deur, en het meisje dat daar werkt kijkt ons met schrik/moeite aan. Blijkt dat er daar echt *niemand* Engels praat, en ja, als er dan opeens 3 buitenlanders binnenlopen, wat doe je dan? Gelukkig sprak er dus toch wel eentje Japans, dus probleem opgelost :p Lekker gegeten.

Door naar Hakata, Fukuoka. In Hakata ook weer musea bekeken, door een shoppingstraatje gelopen waar ik twee vesten zag die me wel bevielen, en ook de melkpakkenafsluiters die ik al een poosje zocht. Ook heb ik eindelijk deel 12 en 13, en 16 en 17 van Azumi gevonden die ze nergens anders leken te hebben! Als avondeten heeft mama lekkere ramen (noedels) gegeten, al gebruikte ze haar stokjes net alsof het een vork was, dus draaien op je lepel. xD Zeer leuk! Papa en ik hadden ushi tan, kleine stukjes vlees die heel lekker waren!

Vanuit Fukuoka reisden we via Himeji terug naar Kyoto. We sliepen de nacht van 26 op 27 in Himeji, en het plan was om op de 26e het kasteel daar (jaja, we waren ze nog niet zat!) te bekijken, en dan de 27e op tijd in Kyoto te zijn. Echter, blijkbaar was het kasteel van Himeji al sinds 2009 of zo onder restauratie, en het ging de 27e officieel open. Dus wij gingen wat later naar Kyoto, eerst moesten we namelijk dat kasteel natuurlijk ook van binnen nog zien! Dus wij staan om 7 uur op, half 8 ontbijt, 8 uur bij het kasteel in de rij (en wat een rij!). Mooi, maar uiteindelijk vond ik de tuinen daar in de buurt stiekem nog mooier... :p Misschien ook omdat er gewoon teveel mensen rondliepen om het goed te kunnen bekijken.

Hoe dan ook, toen waren we al weer terug in Kyoto! We zijn ook nog bij mijn kamer langs geweest, omdat ik van pap en mam hun grote koffer (zij hadden beiden enkel een klein koffertje gebruikt, maar wel een grote meegenomen) vol mocht stoppen met dingen die ik alvast naar Nederland wil sturen. Super fijn!! Nog met zijn drieën de laatste nacht in een hotelletje vlak bij het station doorgebracht, en daar in de buurt als afscheidsetentje tonkatsu (soort van schnitzel) gegeten bij een restaurantje dat ik daar ken en erg lekker vind. De volgende ochtend trokken we met zijn drieën naar Osaka, zette ik mijn ouders op het vliegtuig, en moest ik weer zielig alleen naar huis... :(

De week erna had ik nog vrij, was het in het begin redelijk weer, en begonnen de sakura net mooi te bloeien in Kyoto. Ik heb een afspraak gehad met een jongen van mijn school die ook die maand vertrok, en van hem de verantwoordelijkheid voor de Kyoto Language Lovers (zie Meetup) organisatie overgenomen. Ik ben in april ook *weer* begonnen met aikido (en dat hebben mijn knieën geweten, weer drie mooie blaren/wondjes hoor), en ik ben op donderdag 2 april ook met een Japans meisje uit mijn huis, haar Indonesische vriendin en weer een Japanse vriendin van haar naar de sakura wezen kijken. Leuke ervaring, vooral ook omdat ik de grootste uit de groep was! :o Jaja, dat kan blijkbaar ook nog. Ik heb er maar van genoten, want ik voorzie niet dat zoiets nog vaak zal gebeuren :p De rest van het weekend heeft het geregend, dus daar gingen alle mooie hanami (bloesem-kijk) mogelijkheden, evenals de sakura zelf (die vielen/regenden ook voor een groot deel al weg).

Vanaf vorige week is school weer begonnen. Dit keer zit ik in een hoger level, spannend! Tot nog toe bevalt het prima. Er zitten dit semester blijkbaar ook twee andere Nederlanders op KICL. Heb al één van hen gesproken, heel leuk. Ik vroeg iemand van de balie me aan die andere Nederlanders voor te stellen, dat ging ongeveer zo:
De balie meneer, in het Japans: Hey John-san, hier is iemand die ik je wil voorstellen.
Manon, in het Nederlands: Hoi, ik ben Manon! *big smile*
John: *kijkt 3 seconden compleet verbouwereerd* Oh, hallo!

Hihi :D

Er was ook een vriendin van me uit Arnhem (Hetty) hier in Japan voor een bruiloft van een vriendin, en ze kwam ook even in Kyoto langs. We hebben gezellig (nadat mijn lessen waren afgelopen) sushi gegeten, mijn kamer bekeken, naar mijn school gewandeld en terug, avondeten gegeten et. Ik had die avond aikido, en Hetty is mee geweest en heeft zitten kijken (ze had een jurk aan, anders had ze ook best mee mogen doen hoor! :p) en daarna nog wat gedronken in mijn vast pub, voordat ik haar weer op de trein naar Nara zette, waar ze in een hotel zat. Het was heel gezellig!

Oh, laatste mededeling: Mijn terugvlucht staat vast! Zoals sommigen van jullie misschien wel weten wil ik komende september beginnen aan de Master van Japans, en die begint in het begin van september. Het semester hier in Japan duurt tot 18 september, met de laatste afsluitende toetsen op 9 en 10 september. Dat gaat dus nooit lukken, zeker niet als ik in Nederland al van mijn jetlag af wil zijn en studieboeken etc. al geregeld wil hebben voor ik aan de studie begin (plus, ik heb blijkbaar een aantal verplichte colleges per week, dus ik kan er dan gewoon niet zoveel missen). Oftewel, ik maak helaas dit semester op KICL niet af :( We hebben in juli en augustus zomervakantie, dus ik heb besloten dan terug te komen (op 25 juli, specifiek). Waarom die datum? Nou, omdat die dat mijn vader het beste uitkwam!

Huh?

Nou, toen papa en mama hier waren in Japan zeiden ze tegen me: we hebben eens overlegd, en aangezien pap in juli nog een week vrij heeft (en mama ook, maar zij wil dan wat rust hebben :p) kan hij je wel *komen halen*, als je dat wilt! :D
Jaja, in juli komt mijn vader me dus nog een weekje opzoeken in Kyoto, gaan we samen nog de Imperial Palaces af die ik gemist heb toen ik ziek in bed lag, doen we nog even wat Kyoto-cultuur op (een vochtig-hete zomer in Kyoto, Japan. Dat wordt leuk! xD) en reizen we samen terug, in hetzelfde vliegtuig, op stoelen naast elkaar. Heb er nu al zin in!!

Okay, volgens mij was het dat wel weer voor dit verslag. Omdat ik nu dus nog maar 3 maanden heb voor ik terugkom, ga ik mijn best doen zeer veel te genieten van al het Japanse om mij heen. Ook zal ik proberen iets vaker (proberen...) te updaten hier, zodat ik mijn ervaringen kan delen nu ze nog vers zijn. We gaan zien of dat gaat lukken!

Hoe dan ook, nu ga ik avondeten en dan door naar mijn pub, om een afscheidsparty-tje te houden voor een Nederlandse vriend die volgende week teruggaat.

Doei~!