Rare jongens die Japanners...
29 Mei 2015 | Japan, Kyoto
Hallo allemaal!
Maandag een (kleine) toets op school, dus wat doe je dan...? Natuurlijk, SOGgen! Voor de niet-ingewijden onder ons, SOG staat voor Studie Ontwijkend Gedrag, een bekend fenomeen onder studenten. ^^
(p.s. mijn moeder (de Nederlandse dit keer) heeft het ook al een poosje over WOGgen, Werk Ontwijkend Gedrag, daar schijnt ze steeds beter in te worden... ;) )
Vandaag ga ik jullie verblijden met een overzicht van een aantal dingen die ik raar vind aan Japanners. Hou hierbij in je achterhoofd dat ik al veel over Japan(ners) wist toen ik naar dat gekke land vertrok, en dat er dus een hoop dingen zijn die voor mij nu 'normaal' lijken, terwijl die op anderen (lees: mijn ouders toen ze hier waren) heel vreemd overkwamen. Okay, daar gaan we dan!
Eerste punt: Ze lopen vreemd.
In iedere land heb je wel mensen met een lichamelijke afwijking waardoor ze wellicht niet goed kunnen lopen. Maar hier lopen er wel heel veel mensen vreemd!
Mogelijke uitleg 1: schoenen. Omdat je in Japan vaak je schoenen moet uitdoen (iedere keer als je een huis binnengaat bijvoorbeeld), en daarom dragen Japanners vaak schoenen die een maatje of 2 te groot zijn - makkelijker uitdoen, nietwaar? Maar dat zorgt er wel voor dat ze ongelooflijk lopen te sloffen. Iedere keer als ik dat zie hoor ik weer mijn moeder nog net als vroeger tegen me zeggen: til je voeten nou eens fatsoenlijk op!
Maar andere Japanners lijken zich er niet aan te storen, dus probeer ik het ook een beetje los te laten.
Nog even doorgaand op de schoenen: vaak hebben ze schoenen waar je zo kan inschieten, dus zonder rits/veters etc. Niet iedereen zet netjes zijn hak in zijn schoen bij het aandoen, vooral rond middelbare schoolleeftijd staat iedereen vaak op de achterkant van hun schoenen. Niet goed voor je schoenen, niet goed voor je loopritme... Gewoon niet doen, zou ik zeggen!
Mogelijke uitleg 2: meisjes willen schattig zijn. Ik zie vaak meisjes die op de bal van hun voet hun gewicht zetten als ze lopen, om zo schattiger over te komen. Het effect is echter dat het constant lijkt alsof ze voorover gaan vallen, en dat ze nog eens extra veel sloffen in hun schoenen (zie hierboven).
Dit doen ze dan weer niet als ze hakken dragen (hoe hoger, hoe beter), maar daar hebben ze weer wat anders op gevonden: X-benen! Knikkende knieën zijn ook schattig - zij kunnen niet goed vooruit komen, dus laat een grote sterke man ze maar helpen of zo? Hoe dan ook.. X-benen overal, vooral die voeten naar binnen draaien!
Nu we het daar toch over hebben, het zijn niet enkel de voeten die draaien. Voor zover ik heb kunnen observeren draaien ze hun hele been (dus vanaf de heup, mede mogelijk gemaakt doordat ze bijna allemaal dunne spillebeentjes hebben) naar binnen, wat een heel vreemd effect geeft. Mama denkt dat dit komt doordat ze al vanaf jonge leeftijd veel op hun knieën zitten. Geen idee of dat waar is, klinkt ergens best wel logisch. Hoe dan ook: Japanse (meisjes) lopen soms best raar. Blijft me iedere keer weer opvallen :)
Tweede punt: ze spreken zichzelf aan met de derde persoon.
Dit heb ik alleen nog maar bij meisjes gehoord, dus ga ik het weer onder 'willen schattig overkomen' schuiven. Het zou me inderdaad vreemd overkomen als een man het zou doen.
In een gesprek met een meisje zal ze soms zichzelf met haar voornaam aanduiden. Niet altijd, maar vaak genoeg dat het me toch wel is gaan opvallen.
Voorbeeld:
Sharon: "Ik ben vandaag naar de Efteling geweest."
Manon: "Ja, Manon is daar vorige maand ook geweest. Het was heel leuk!"
Heel verwarrend de eerste keer dat je het hoort (was er nog een andere Manon dan?), maar ondertussen weet ik dat het zo is en verbaasd het me niet zo meer.
Derde punt: ze doen niet aan handsignalen tijdens het fietsen. Plus, fietsen in het algemeen.
Japanners fietsen best wel wat, maar dat gaat er iets anders aan toe dan in Nederland. Om te beginnen hebben ze geen fietspaden (maar daar zijn wij Nederlanders dan ook een beetje mee verwend ;p). Je fietst op de weg naast de auto's, of op de stoep als die daar breed genoeg voor is. Naast elkaar fietsen (zelfs met maar twee) is officieel niet toegestaan, en op de meeste wegen ook niet echt aan te raden (smal!). Dus, ook al fiets ik iedere ochtend samen met een meisje uit mijn share house naar schoon, we fietsen achter elkaar aan en praten dus ook niet bijzonder veel tijdens het fietsen. En zoals ik al zei doen ze niet aan 'arm uitsteken bij het afslaan' of meer van die gekke dingen. Ik probeer het af en toe nog wel te doen, om het maar niet te vergeten. Voor je het weet ben ik weer in Nederland, en als ik me daar zomaar voor een auto langs gooi dan geloof ik niet dat het zo beleefd wordt opgepakt als hier... ^^
Ook zit het zadel van Japanse fietsen vaak heel laag. Hij kan wel hoger (zie mijn fiets :) ) maar dat doen ze om de een of andere reden niet. Vaak moet je langzaam fietsen als je op de stoep rijdt, en om de twee meter weer remmen om een voetganger te ontwijken, dus veel snelheid hoef je niet te behalen, maar toch denk ik dat ze het makkelijker zouden hebben als ze hun knieën maar niet steeds tegen hun neus aan zouden duwen (of anderszins meer kracht zouden kunnen zetten op hun pedalen).
Verder hebben (bijna) alle fietsen een mandje voorop. Iedereen maakt daar gretig gebruik van (ik ook als ik boodschappen doe) maar een hoop gewicht dat aan je stuur hangt maakt het sturen nou niet echt veel makkelijker. Als het even kan steun ik 's ochtends mijn schoudertas dus op mijn bagagedrager (waarom heet dat ding anders zo?!), in plaats van de tas voorin het mandje te deponeren. Misschien een persoonlijke voorkeur, maar dat vind ik toch een heel stuk prettiger!
Zo, dat was het voorlopig weer even met rare-Japanner-feitjes, het begint avond te worden en zoals gezegd, ik moet nog wat studeren... ;)
Ter algemene informatie: Nog maar 2 maandjes totdat ik weer op het vliegtuig terug naar NL stap! :o
Ik ben van plan (maar je weet hoe dat gaat..) om nu iets regelmatiger nog wat updates uit Japan te sturen, om de herinneringen op te slaan nu ze nog vers zijn. Dus kijk uit naar meer updates de komende tijd!
Veel groetjes,
Manon
Maandag een (kleine) toets op school, dus wat doe je dan...? Natuurlijk, SOGgen! Voor de niet-ingewijden onder ons, SOG staat voor Studie Ontwijkend Gedrag, een bekend fenomeen onder studenten. ^^
(p.s. mijn moeder (de Nederlandse dit keer) heeft het ook al een poosje over WOGgen, Werk Ontwijkend Gedrag, daar schijnt ze steeds beter in te worden... ;) )
Vandaag ga ik jullie verblijden met een overzicht van een aantal dingen die ik raar vind aan Japanners. Hou hierbij in je achterhoofd dat ik al veel over Japan(ners) wist toen ik naar dat gekke land vertrok, en dat er dus een hoop dingen zijn die voor mij nu 'normaal' lijken, terwijl die op anderen (lees: mijn ouders toen ze hier waren) heel vreemd overkwamen. Okay, daar gaan we dan!
Eerste punt: Ze lopen vreemd.
In iedere land heb je wel mensen met een lichamelijke afwijking waardoor ze wellicht niet goed kunnen lopen. Maar hier lopen er wel heel veel mensen vreemd!
Mogelijke uitleg 1: schoenen. Omdat je in Japan vaak je schoenen moet uitdoen (iedere keer als je een huis binnengaat bijvoorbeeld), en daarom dragen Japanners vaak schoenen die een maatje of 2 te groot zijn - makkelijker uitdoen, nietwaar? Maar dat zorgt er wel voor dat ze ongelooflijk lopen te sloffen. Iedere keer als ik dat zie hoor ik weer mijn moeder nog net als vroeger tegen me zeggen: til je voeten nou eens fatsoenlijk op!
Maar andere Japanners lijken zich er niet aan te storen, dus probeer ik het ook een beetje los te laten.
Nog even doorgaand op de schoenen: vaak hebben ze schoenen waar je zo kan inschieten, dus zonder rits/veters etc. Niet iedereen zet netjes zijn hak in zijn schoen bij het aandoen, vooral rond middelbare schoolleeftijd staat iedereen vaak op de achterkant van hun schoenen. Niet goed voor je schoenen, niet goed voor je loopritme... Gewoon niet doen, zou ik zeggen!
Mogelijke uitleg 2: meisjes willen schattig zijn. Ik zie vaak meisjes die op de bal van hun voet hun gewicht zetten als ze lopen, om zo schattiger over te komen. Het effect is echter dat het constant lijkt alsof ze voorover gaan vallen, en dat ze nog eens extra veel sloffen in hun schoenen (zie hierboven).
Dit doen ze dan weer niet als ze hakken dragen (hoe hoger, hoe beter), maar daar hebben ze weer wat anders op gevonden: X-benen! Knikkende knieën zijn ook schattig - zij kunnen niet goed vooruit komen, dus laat een grote sterke man ze maar helpen of zo? Hoe dan ook.. X-benen overal, vooral die voeten naar binnen draaien!
Nu we het daar toch over hebben, het zijn niet enkel de voeten die draaien. Voor zover ik heb kunnen observeren draaien ze hun hele been (dus vanaf de heup, mede mogelijk gemaakt doordat ze bijna allemaal dunne spillebeentjes hebben) naar binnen, wat een heel vreemd effect geeft. Mama denkt dat dit komt doordat ze al vanaf jonge leeftijd veel op hun knieën zitten. Geen idee of dat waar is, klinkt ergens best wel logisch. Hoe dan ook: Japanse (meisjes) lopen soms best raar. Blijft me iedere keer weer opvallen :)
Tweede punt: ze spreken zichzelf aan met de derde persoon.
Dit heb ik alleen nog maar bij meisjes gehoord, dus ga ik het weer onder 'willen schattig overkomen' schuiven. Het zou me inderdaad vreemd overkomen als een man het zou doen.
In een gesprek met een meisje zal ze soms zichzelf met haar voornaam aanduiden. Niet altijd, maar vaak genoeg dat het me toch wel is gaan opvallen.
Voorbeeld:
Sharon: "Ik ben vandaag naar de Efteling geweest."
Manon: "Ja, Manon is daar vorige maand ook geweest. Het was heel leuk!"
Heel verwarrend de eerste keer dat je het hoort (was er nog een andere Manon dan?), maar ondertussen weet ik dat het zo is en verbaasd het me niet zo meer.
Derde punt: ze doen niet aan handsignalen tijdens het fietsen. Plus, fietsen in het algemeen.
Japanners fietsen best wel wat, maar dat gaat er iets anders aan toe dan in Nederland. Om te beginnen hebben ze geen fietspaden (maar daar zijn wij Nederlanders dan ook een beetje mee verwend ;p). Je fietst op de weg naast de auto's, of op de stoep als die daar breed genoeg voor is. Naast elkaar fietsen (zelfs met maar twee) is officieel niet toegestaan, en op de meeste wegen ook niet echt aan te raden (smal!). Dus, ook al fiets ik iedere ochtend samen met een meisje uit mijn share house naar schoon, we fietsen achter elkaar aan en praten dus ook niet bijzonder veel tijdens het fietsen. En zoals ik al zei doen ze niet aan 'arm uitsteken bij het afslaan' of meer van die gekke dingen. Ik probeer het af en toe nog wel te doen, om het maar niet te vergeten. Voor je het weet ben ik weer in Nederland, en als ik me daar zomaar voor een auto langs gooi dan geloof ik niet dat het zo beleefd wordt opgepakt als hier... ^^
Ook zit het zadel van Japanse fietsen vaak heel laag. Hij kan wel hoger (zie mijn fiets :) ) maar dat doen ze om de een of andere reden niet. Vaak moet je langzaam fietsen als je op de stoep rijdt, en om de twee meter weer remmen om een voetganger te ontwijken, dus veel snelheid hoef je niet te behalen, maar toch denk ik dat ze het makkelijker zouden hebben als ze hun knieën maar niet steeds tegen hun neus aan zouden duwen (of anderszins meer kracht zouden kunnen zetten op hun pedalen).
Verder hebben (bijna) alle fietsen een mandje voorop. Iedereen maakt daar gretig gebruik van (ik ook als ik boodschappen doe) maar een hoop gewicht dat aan je stuur hangt maakt het sturen nou niet echt veel makkelijker. Als het even kan steun ik 's ochtends mijn schoudertas dus op mijn bagagedrager (waarom heet dat ding anders zo?!), in plaats van de tas voorin het mandje te deponeren. Misschien een persoonlijke voorkeur, maar dat vind ik toch een heel stuk prettiger!
Zo, dat was het voorlopig weer even met rare-Japanner-feitjes, het begint avond te worden en zoals gezegd, ik moet nog wat studeren... ;)
Ter algemene informatie: Nog maar 2 maandjes totdat ik weer op het vliegtuig terug naar NL stap! :o
Ik ben van plan (maar je weet hoe dat gaat..) om nu iets regelmatiger nog wat updates uit Japan te sturen, om de herinneringen op te slaan nu ze nog vers zijn. Dus kijk uit naar meer updates de komende tijd!
Veel groetjes,
Manon
-
29 Mei 2015 - 20:37
Pap:
Leuk om je ve
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
